Pstre Kropki: Zima

Zima

Uwielbiam zimę. To uczucie, kiedy płatki mokrego śniegu kapią Ci na twarz, możesz otulić się wygodnym, miłym w dotyku szalikiem i brodzić długimi, ciepłymi kozakami po śniegu w poszukiwaniu pierwszych śladów zimy. Pamiętam jak wraz z moim chłopakiem parę lat temu na przywitanie zimy, ulepiłam bałwana. Wyszedł nam trochę zbyt kwadratowy, bo śnieg nie chciał się lepić. Ale i tak było świetnie.

Szkoda, że zima trwa u nas tak krótko i szkoda, że jeszcze nie ma śniegu. Nie pamiętam Świąt, w czasie których spadł śnieg. Dzieci lubią śnieg, a ja mimo wszystko, wciąż czuję się takim "dużym" dzieckiem z wyobraźnią godną pozazdroszczenia.

Lubię opowieść o Kainie i Gerdzie i lubię te imiona. Mowa, oczywiście, o baśni Królowa Śniegu, na myśl przychodzą mi fantastyczne wspomnienia z nią związane. Ta piękna i ponadczasowa baśń nie tylko opowiada o cudzie, jakim jest zima, nie tylko jest magiczna i ciepła, ale mówi też o czymś, co powoli zanika w dzisiejszym świecie. O przyjaźni, takiej do końca życia, takiej prawdziwej, od serca. Gerda przemierzyła dla swojego Kaia wiele kilometrów na zimnie po to tylko, by go ratować z rąk złej Królowej... To wzruszające i piękne, co zrobiła dla niego.

Ludziom przewróciło się w głowach i zapomnieli o czymś tak istotnym, jak przyjaźń, jak obecność drugiego człowieka obok siebie. Bo czym jest człowiek? Czasem wydaje mi się, że jesteśmy nikim dla samych siebie, a co dopiero dla tego ktosia, który istnieje sobie niedaleko nas.

Dlatego pamiętajmy o tym, by w czasie tegorocznych Świąt być przede wszystkim ZE sobą, a nie OBOK. Tegoroczne Święta spędzcie w gronie najbliższych, odetnijcie się od Facebooka, Instagrama czy Snapchata i po prostu bądźcie. Tak po prostu, zwyczajnie, po ludzku... nigdy nie wiadomo, kiedy może Wam zabraknąć tej osoby, która jest z Wami na co dzień, doceniajcie każdą chwilę spędzoną ze sobą i spokój, którym się otaczacie. A być może znajdziecie kogoś, kto czeka na Wasz sygnał? Który jest samotny? Potrzebuje zwykłej rozmowy?

Zima właśnie z tym mi się kojarzy. Z bliskością, refleksją na temat nas samych, na temat świata, jego sensu i ludzi. Życzę Wam, byście przeżyli te Święta z mądrością... i dużo, dużo miłości! Do babci, dziadka, mamy, taty, partnera, koleżanki, a nawet do tego, czego nie da się nawet polubić, a tym bardziej nijak pokochać. Przekłujcie swoje drobne, osobiste porażki w coś pięknego, bądźcie każdego dnia lepszą wersją siebie. Życie jest jedno. Nie zmarnujcie tego.

przemyślenia